Baseball, tak jak inne gry, np. koszykówka, został wyraźnie podzielony na dwie odmiany – zawodową i amatorską. Najlepszymi zawodowcami są oczywiście Amerykanie i Kanadyjczycy. Ich przewaga nad resztą świata jest olbrzymia, stąd też rozgrywki zawodowych lig amerykańskich uważa się za nieoficjalne mistrzostwa świata. W baseballu amatorskim, który Amerykanie traktują z lekceważeniem i wystawiają w nim głównie młodzież, dominują zdecydowanie Kanadyjczycy. Do czołówki światowej należą też takie kraje, jak: Japonia, Tajwan, Korea Południowa, Wenezuela, Dominikana, Meksyk. Od 1984 roku baseball był dyscypliną pokazową na igrzyskach olimpijskich, rozgrywa się go tam właśnie w odmianie amatorskiej. Baseball w Polsce rozwinął się również dzięki wizytcie w 1989 roku ówczesnego prezydenta USA, George’a Busha. Program obejmował m.in. spotkanie z polskimi dziećmi, z którymi prezydent miał grać w baseball. Wkrótce po tym wydarzeniu zawiązano małe ligi baseballowe (ośrodki szkolenia młodzieży) w Rybniku, Jaśle, Kutnie, Warszawie i Wrocławiu. Nieco później dołączył do nich Brzeg.
Baseball jest dość intensywnie “eksportowany” przez Amerykanów, którzy “zarażają” nim kolejne kraje. Obecnie obok USA i Kanady uprawia się go powszechnie w Ameryce Łacińskiej, zwłaszcza w Wenezueli, Meksyku, Argentynie, na Kubie i Wyspach Karaibskich, a także na Dalekim Wschodzie, Azji i Australii. Do Europy przywieźli go amerykańscy żołnierze, stacjonujący tu po II wojnie światowej W Europie popularniejsze są jednak lokalne gry zbliżone do baseballu, np. krykiet czy palant. Ta druga gra wywodzi się z Polski, ze Śląska. Ponieważ niektórzy historycy sportu głoszą, że baseball powstał właśnie z przywiezionych do Ameryki przez brytyjskich, niemieckich i polskich emigrantów gier takich, jak krykiet i palant, można zaryzykować twierdzenie, że jeden z najpopularniejszych amerykańskich sportów ma polskie korzenie.
